Apostrophe uit 1974 was Zappa’s grootste commerciële succes. Het album behoort dan ook tot zijn meest toegankelijke werken en bevat veel typische Zappa-humor. Vooral zijn hilarische vertelling over de gevaren van ‘’gele sneeuw’’ als gevolg van ‘’husky wee wee’’ (Don’t Eat The Yellow Snow), omlijst met weergaloos knappe, hevig percussieve muziek, zal aan de verkoop hebben bijgedragen. Van dat geweldige nummer staat de beste versie ooit, opgenomen tijdens een optreden in 1973 in Australië, op The Crux Of The Biscuit, een soort heruitgave van Apostrophe. Alleen al hierdoor kunnen de fans hier niet omheen. Maar er is meer. Zoals de instrumentaaltjes met bijdragen van onder anderen Jack Bruce, waarvan uiteindelijk alleen het titelnummer op Apostophe terecht zou komen.
Sowieso is deze hernieuwde kennismaking met deze voortreffelijke plaat een waar genot. De man verkeerde in de jaren zeventig in bloedvorm, strooide met spitsvondige teksten die ondanks de vele onzin zeer zinnig waren en liet horen waarom hij ook toen al tot de beste gitaristen van de planeet behoorde.
Tracks
Disc 1
1. Cosmik Debris
2. Uncle Remus (Mix Outtake)
3. Down In De Dew (Alternate Mix)
4. Apostrophe' (Mix Outtake)
5. The Story Of Don't Eat Yellow Snow/st. Alphonzo's Pancake Breakfast
6. Don't Eat Yellow The Snow/st. Alphonzo's Pancake Breakfast (Live)