WYMAN, BILL

Het duurde 33 jaar, maar gelukkig is er weer een soloplaat van Bill Wyman. Enerzijds een opmerkelijk wapenfeit van iemand die al aardig richting de tachtig jaar loopt, maar dat wil niet zeggen dat Wyman niets van zich heeft laten horen, want sinds zijn vertrek als bassist van The Rolling Stones heeft Wyman geregeld platen gemaakt en getoerd met zijn Rhythm Kings, waarbij hij de vocalen braaf aan anderen overliet en putte uit andermans werk. Best jammer, want hoewel zijn stem weliswaar nooit echt geweldig was, maakte Wyman een aantal charmante platen. In die categorie valt ook Back To Basics. Het is vergelijkbaar met de platen die Ringo Starr maakt: het is niet baanbrekend, maar het luistert wel erg lekker weg. De stem van Wyman neigt tegenwoordig steeds meer naar een kruising tussen Leonard Cohen, Tom Waits en J.J. Cale: wat fluisterend, licht grommend. Muzikaal heeft Wymans solowerk heeft nooit veel op dat van The Stones geleken en ook Back To basic neigt veel meer naar de Rythm Kings dan zijn voormalige broodheren. Opener What & How & If & When & Why lijkt wat op Ian Dury, maar daarnaast vinden we ook laid back songs zoals de al genoemde J.J. Cale ze kon maken en Just A Friend Of Mine is een poppy song die evengoed vijftig jaar geleden geschreven had kunnen zijn. ’I got time’ horen we Wyman zingen in het het gelijknamige bluesy nummer. Laten we hopen dat we niet nog 33 jaar moeten wachten op een volgend soloalbum.