PRINCE JAMMY

Reggaeproducers maakten er in de jaren zeventig en tachtig een sport van om briljante platen in extreem kleine oplagen uit te brengen, een paar honderd stuks hooguit, en dan liefst op een zeer obscuur label dat meteen daarna failliet ging, zodat wanhopige liefhebbers alleen maar konden dromen van alles wat ze moesten missen. Dankzij een dapper label als Pressure Sounds wordt veel van dat leed verholpen, maar hoe het kan dat deze dubkraker nu pas voor een breed publiek beschikbaar is blijft een raadsel. Plaat komt uit begin jaren tachtig, dancehall regeerde en Tubby’s leerling was op de toppen van zijn kunnen. Strictly dub, daar is geen woord teveel mee gezegd. Sly en Robbie als motor, wat spaarzame gitaren, nog schaarsere blazers (Deadly Headly en Bobby Ellis), een handvol percussie en keyboards en verder – opvallend - nul vocalen, maar wat een sfeer. Het mengpaneel als het ultieme muziekinstrument, waarmee Jammy een waar dubstatement neerzet.