Het prachtige debuut van Jonathan Jeremiah vond eigenlijk alleen in Nederland en België gretig aftrek. Behalve vreemd, is het ook mooi meegenomen, want dat dreef hem in de handen van het Metropole Orkest, die de orkestrale ondersteuning van Gold Dust voor zijn rekening neemt. Het geeft, zelfs nog meer dan op zijn toch ook al dik aangezette debuut, een enorme diepgang aan de songs van Jeremiah. Iets minder soul en iets meer folk , waardoor de vergelijking met Cat Stevens onvermijdelijk wordt, maar dat kan deze man gerust aan. Het wonderbaarlijk mooie, breekbare titelnummer wordt gevolgd door een zeer indringend Fighting Since The Day We Were Born, over de doodstrijd van zijn aan kanker gestorven vader. Het is echter niet alleen melancholie, getuige Lazin’ In The Sunshine, een vrolijk verslag van een zondagmiddag in het Vondelpark. Op z’n sterkst blijft Jeremiah in de groots opgezette folkrock, waar dit sterke tweede album gelukkig ook weer vol mee staat.
