Mark King van Level 42 nam ooit eens iets op als Thunderthumbs, en speelt inderdaad een aardig potje bas met de duim maar de enige echte uitvinder van deze techniek is terug met nieuw werk sinds 1998, toen GCS 2000 werd uitgebracht onder supervisie van Prince. Hoewel, nieuw werk... Wij tellen twee opfrissers: It's Alright, titelnummer uit 1977 - die goddelijke talkbox! - en Al Green's It Ain't No Fun To Me, die Graham en consorten eerder opnamen in 1974. Aangezien Prince en Graham elkaar tot grote hoogten (kunnen) opstuwen en toch buren zijn is de grote kleine man op Raise Up ook weer aanwezig met drie bijdragen waarvan twee dan weer zonder band. Prince speelt immers ook gitaar (Shoulda Coulda Woulda!), toetsen en drums. Graham bazelt ergens wat maatschappelijke observaties maar hey, dat drukt de pret werkelijk nérgens. Want onvervalste prét mensen, dat druipt nu net aan alle kanten van Raise Up af. Raphael Saadiq sluit waardig af met het utopische One Day.
