Ze komen uit Colombia, het land van de cumbia en de vallenato, maar geen spoor hiervan op dit derde album dat hier uitgebracht wordt door Honest Jons. Zij hadden oor voor de pure en tijdloze liedjes, die met schijnbaar gemak uit de mouw worden geschud door deze drie heren en een zangeres. Een Britse journalist vergeleek de sound reeds met die van het debuut van Young Marble Giants. Breekbaar en teder, maar ook indringend en niet helemaal van deze planeet. Maleza bevat maar liefst 28 van die bedwelmende Spaanstalige liedjes en als je de sfeer eenmaal te pakken hebt gekregen is de kans groot dat je voorlopig even niets anders meer wil horen. Het onthaast, het brengt huislijkheid als je alleen thuis bent en het werkt louterend. Gitaar, melodica, fluitjes, maracas en een vleugje electronica. Geen detonerende arrangementen, nauwelijks percussie en niet al te diepgravende teksten vol melancholie. Een plaatje als een mooie tuin met een hangmatje tussen de bomen, ver weg van de jachtige stadsjungle.
