De Eindhovense zanger en gitarist Sander Strick en bassist Marc van den Boom ontmoeten elkaar in 2001. Hun gezamenlijke achtergrond in film en animatie schept een band. Ze willen geluid en beelden koppelen. Verder zijn het perfectionisten, die streven naar het allerbeste. Dat blijkt ook uit nummers die op internet gezet worden en waar veel positieve reacties op komen. Er komen muzikanten bij, zoals drummer Van Bree, gitarist Berkelmans en toetsenist Jansen. In 2006 ontstaat dan Wolfendale, genoemd naar een Britse astronoom. Het zal jaren duren voordat het debuut verschijnt, omdat ze eerst een studio gaan bouwen, die The Epic Centre gaat heten. Strick en Van den Boom willen alles in eigen hand houden en er wordt veel tijd aan opnemen en mixen besteed en aan het schrijven van nummers. Martin de Wagter, van Frank Boeijen, en Harmen de Bresser, o.a. Roosbeef, helpen mee als gastmuzikanten. Een eerste optreden in de Effenaar volgt en een tournee in het voorprogramma van Blaudzun start als ze worden opgemerkt door platenmaatschappij V2 Benelux. Als ze vervolgens contact zoeken met de The Lodge in New York, is Joe LaPorta, bekend van o.a. Fink, Foo Fighters en Vampire Weekend enthousiast en mastert het album. Gezien voorbeelden als Terry Gilliam en Tim Burton is het geen wonder, dat het debuut klinkt als een film zonder beeld, het heeft iets van Pink Floyd, maar intiemer en een beetje naar de singer-songwriter kant neigend. Oor- en fantasie-strelend debuut van nieuwe Nederlandse band.