DEAP VALLY

Twee jonge vrouwen uit Los Angeles die zich laten inspireren door The White Stripes en The Black Keys en als kind zijn opgevoed op een streng dieet van vooral Led Zeppelin en Mother’s Finest. Het is het verhaal achter Deap Vally en het is een verhaal dat vrij nauwkeurig omschrijft hoe het debuut van het duo klinkt. Sistrionix is een plaat met rauwe bluesy garagerock met hier en daar een hardrock, funk of soul injectie. Julie Edwards en Lindsay Troy zijn nog jong, maar ze laten zich niet van de wijs brengen door de grote namen hierboven. Sistrionix valt op door geweldig drumwerk (less is more), stevige gitaarriffs om je vingers bij af te likken, aanstekelijke songs die ook nog eens blijven hangen en heerlijke rauwe vocalen met een flinke dosis soul. Het is allemaal eerder gedaan, maar Deap Vally doet het wel verdomd goed en weet ook nog eens op bijzondere wijze een brug te slaan tussen eigentijdse garagerock en 70s hardrock. Het levert een groots debuut op. Dat we van Deap Vally nog veel gaan horen is zeker.