Er was wat gedonder in het Queensryche-kamp en op een gegeven moment werd aangekondigd dat de band een nieuwe zanger had in de persoon van Todd La Torre. Werden er eerder optredens gegeven als Rising West, nadat Geoff Tate de zak gekregen had, werd met La Torre verder gewerkt als Queensryche. Lastig is overigens wel dat Tate ook verder gaat als Queensryche. Muzikaal grijpt deze versie van de band meer terug op de klassiekere jaren van de band. De stem van La Torre heeft onmiskenbaar raakvlakken met die van Geoff Tate, het was niet voor niets dat hij zanger was van Crimson Glory dat ook al eeuwig vergeleken werd met Queensryche. Ook de manier van zingen lijkt op die van Tate en ongewild dringt zich dan toch de gedachte op of het niet te veel een kloon is, een soort tussenpaus. We kennen tenslotte genoeg voorbeelden. Dat is best jammer want het geboden songmateriaal is meer dan voor elkaar en zal de liefhebbers van de band zeker kunnen bekoren. De negen sterke tracks en twee instrumentaaltjes klinken goed doordacht, zijn goed uitgevoerd en zijn zeker onmiskenbaar Queensryche! Ik moet eerlijk zeggen dat ik vooraf mijn reserves had maar ik ben blij verrast. Wel vind ik dat tegenwoordig een speelduur van 35 minuten echt niet kan, ook al wordt die aangevuld met live bonustracks. De band had mijns inziens beter kunnen kiezen voor wat extra studiomateriaal. Gezien het hoogstaande gebodene is het gezien de omstandigheden echter het enige manco en wie had dat vooraf verwacht?
