WALKER, SCOTT

The Walker Brothers wisten in de mid-jaren zestig al hoge ogen te gooien met hun orkestrale bewerkingen van soul- en popklassiekers, maar toen voorman Scott (die net als de anderen eigenlijk geen Walker heette, laat staan dat ze broers waren) solo ging werd het pas echt interessant. Op debuut Scott maakte de luisteraar kennis met de zanger die in zijn vocalen de grote Amerikaanse crooners van die tijd (Sinatra, Bennet) naar de kroon stak, en zich tegelijkertijd aangetrokken voelde tot de tristesse van vooral Jacques Brel, van wie maar liefst drie songs werden gecovered. Die lijn werd voortgezet op Scott 2 en Scott 3, waarbij covers steeds meer vervangen werden door eigen materiaal, culminerend in Scott 4, wellicht het hoogtepunt, waar alleen eigen materiaal op te vinden is. Walker’s eigen brouwsels konden zich prima meten met het beste werk van die tijd, maar de onderwerpkeuze (moord, prostitutie, Josef Stalin (!)) zorgde voor steeds meer vervreemding van het publiek. Op zijn vijfde album (een TV Soundtrack daargelaten) Till The Band Comes In werd die teleurstelling hoorbaar, waarna Walker nieuwe muzikale wegen begon in te slaan. Die eerste vijf albums zijn nu verzameld in deze kloeke box, zodat deze, vaak moeilijk verkrijgbare, klassiekers weer toegankelijk worden.