Wie bij het beluisteren van Ty Segall altijd weer hoopt dat er meer bandjes zijn met een dergelijke energie kan onmiddellijk aansluiten bij het publiek voor Bass Drum Of Death. Leider en enige constante John Barrett komt uit een slaapstadje in de staat Mississippi waar hij de verveling verdrijft door 3 minuten punk rock erupties op te nemen in zijn huiskamer. Op het tweede album gaat hij gewoon verder waar hij met het eerste gebleven was. I Wanna Be Forgotten is zo’n typisch werkje, zwaar gedrenkt in de rudimentaire DIY-punk van The Sex Pistols, maar wel met uitstekend gitaarwerk van Barrett, die waarschijnlijk een ingelijste foto van Link Wray boven z’n bed heeft hangen. In Fine Lies wordt er nog wat geëxperimenteerd met tegendraadse ritmes, maar snel daarna gaat het weer in de overdrive. En na een half uurtje is de plaat voorbij, maar stuiter je als luisteraar nog even lekker door.
