ZAZ

Drie jaar geleden debuteerde Isabelle Geffroy met het naar haar bijnaam genoemde album Zaz. De mix van Franse chansons met jazz, gipsy, akoestisch en variété werkte zeer aanstekelijk en door de sterke single Je Veux kende het succes geen grenzen. Binnen een jaar was ze al de meest gedraaide Franse artiest buiten Frankrijk en in 2011 ontving ze zelfs een EBBA award van niemand minder dan Jools Holland. Nu verschijnt de opvolger Recto Verso die al net zo aanstekelijk en zomers klinkt. Opnieuw laat Zaz zich niet in een hokje duwen, soms klinkt ze als een chansonnière uit een ver verleden (haar stem wordt vaak vergeleken met Edith Piaf), maar ook als vernieuwer van de betere Franse popmuziek. Ook muzikaal schiet de plaat alle kanten op en varieert van uiterst sober (minimale gitaarakkoorden) tot zeer uitbundig (met flink wat elektronische impulsen en strijkers en blazers). Het is de veelzijdigheid die van Recto Verso zo’n goede en vrolijke plaat maakt.