SOUL SNATCHERS

I'm itching... I don't where to scratch, aldus Tony Joe White op z'n funkiest, in 1968. (Cover van Slim Harpo's Scratch My Back, zie ook Otis e.a.) Precies daar moesten wij aan denken, dié groove, dié jeuk, die funk, die huidskleur. Minstens net zo authentiek funky en, nu we het toch over TJW hebben, swampy is de tweede - helemaal niet moeilijke - van de Dordtse(!) The Soul Snatchers, reeds bij debuut, een 7" nog maar, lievelingetjes van (inter)nationale doorgaans crate diggende muziekliefhebbers als Kenny Dope, Andy Smith, Keb Darge en Paul Weller. En wij natuurlijk, want man, wat waren we ondersteboven van debuutelpee (vinyl, ja) Sniffin' & Snatchin', maar dat was kennelijk nog te vroeg gejuicht, want Scratch My Itch zal het The Dap-Kings (om maar een hooggeëerde vakbroeder te noemen) weleens écht knap moeilijk kunnen maken! Of The Mighty Mocambos!