Recensie
Geheel volgens de algemene revivaltheorie zijn we sinds het begin van dit decennium toe aan een herleving van de jaren negentig. Een tijdperk dat grossierde in alternatieve gitaaracts, waar de Utrechtse band Lost Bear hoorbaar ook menig uurtje mee op de walkman heeft gespendeerd. Dat die tijdsbesteding zijn vruchten heeft afgeworpen wordt al duidelijk als Limshasha opent met Till Crying, waarin Dinosaur Jr weerklinkt met een authenticiteit die bijna eng is. Qua gitaarsound en vocalen klinkt de band echter een stuk moderner en vooral spannender. Grootse riffs worden slim vermeden, maar ingewisseld voor spannende akkoordenwisseling en onvoorspelbare melodieën. De toegankelijkheid van de plaat heeft daar echter niet onder te lijden en zorgt zo voor een fascinerende combinatie van verdraaid slim compositiewerk en een natuurlijk gevoel voor pakkende songs. En daar is die ene misplaatste en vooral overbodige mondharmonica best mee te vergeven.
