WINTER, BENJAMIN

Het is niet iedereen gegeven om na door het noodlot te zijn getroffen van passie te wisselen. Tien jaar terug kwam er een abrupt einde aan Benjamin Winter’s loopbaan in American Football. Gelukkig hield zijn andere passie, de muziek, hem staande. Een sportliefhebber ben ik niet, maar een muziekliefhebber wel. Ik had hem het noodlot nooit toegewenst, maar ik ben blij met waartoe het geleid heeft.

Zijn eerste soloalbum, Amber Alley and After, maakte hij nog in Californië in 2005. Het volgende jaar verruilt hij Amerika voor Nederland en werkt sindsdien vanuit Amsterdam. In 2007 kreeg men al een voorproefje van zijn samenwerking met de band The Make Believe in de vorm van de EP Memory and Forever. Nu is het aan zijn tweede studioplaat, de eerste met Nederlandse wortels, om de harten van het publiek te veroveren. Er is weinig dat hem daarbij tegenhoudt. Benjamin heeft een licht geaspireerde, bronzen stemgeluid dat de luisteraar heerlijk sust. Als een volgroeid singer-songwriter schrijft hij warme, ambachtelijke songs van het soort waarvan je er iedere dag een aantal nodig hebt. Zijn Amerikaanse achtergrond heeft hij daarbij duidelijk niet volledig afgeschud, maar tegelijkertijd kijkt hij ook over geijkte genres heen. The Make Believe vult hem daarin op smaakvolle wijze aan. Dat levert een plezierige diversiteit aan songstructuren op die allen indruk maken, terwijl ze bescheiden blijven. Mijn voorliefde gaat uit naar de ingetogen somberte die als een dikke deken over enkele popballades is gedrapeerd. Daarin bloeit de lyriek in zijn stem op en maximaliseert de bewust eenvoudig gehouden begeleiding. Het kernachtig aangezette, melodische karakter van de songs sleurt de luisteraar van de troon van ongenaakbaarheid af, waarna enkele diepe, introspectieve muzikale momenten volgen. Dit tilt The Wind Blows Way Up High ver boven de gemiddelde singer-songwriterplaat uit.

Kennelijk had Benjamin Winter bagage nodig om zijn talent te laten floreren. Die kennis weerhoudt hem waarschijnlijk van overdreven bravoure, zodat op het songschrijven kan worden geconcentreerd. In Nederland achtervolgt het verleden hem niet, maar ligt het veld open voor een prachtige nieuwe loopbaan. De afgelopen periode is het voorwerk daarvoor gedaan, The Wind Blows Way Up High zal de rest doen.