Een eerbetoon door jazzpianist Moran aan de legendarische zanger/pianist Fats Waller, die in de jaren ’30 ongekend populair was. De muziek op dit album klinkt niet als die van Waller, maar is wel heel erg zijn geest. Fats was namelijk een entertainer, die op het podium van alles uithaalde om maar vooral zijn publiek in de ban te houden. Die geest leeft heel erg op dit geslaagde album, waarop Waller’s liedjes een nieuw en eigentijds jasje krijgen, met hulp van Meshell Ndegeocello.