Sinds de vorige Blackfield bereikte Porcupine Tree een nieuwe commerciële piek met The Incident, was er vers werk van No Man, bracht Steve Wilson Insurgentes uit en leverde Aviv Geffen zijn eerste Engelstalige solo CD af. Des te opmerkelijker is het dat Blackfield op Welcome To My DNA strak vasthoudt aan de formule van precies tien zorgvuldig afgemeten popsongs. Waar op hun eerste platen de afzonderlijke bijdragen aan de nummers nog wel eens (te) herkenbaar bleven, klinken ze nu van begin tot einde als homogeen duo. De drukke baasjes Geffen en Wilson hebben hun creatieve kruit in andere projecten zeker niet verschoten, want verrukkelijke liedjes als Rising On The Tide, On The Plane en Zigota zou iedereen graag op zijn laatste plaat willen. Het in herhaling vallende Go To Hell en het maar niet op gang komende Dissolving With The Night zijn de enige momenten waarop het allerhoogste niveau niet helemaal vastgehouden wordt. Het afsluitende titelnummer knoopt de plaat op dezelfde mooie wijze aan elkaar als End Of The World dat deed op Blackfield 2. De gelimiteerde oplage komt deze keer in de vorm van een digibook, zonder extra beeld of geluid.